GRİ…

İçimdeki onca kalabalığa rağmen….
Yalnızım...
Meğer ne çokmuşsun bende….
Sen gittiğini sandın değil mi…
Ben de öyle sanmıştım...
Ama hayır...
Her şeyinle kalmışsın….
Giden sadece bedenin olmuş….
Ruhun bende kalmış…
Gözlerin bende...
Hasretin bende kalmış…
Özlemin bende...
Sen bende kalmışsın…
Ben yalnızlığın içinde...

Gözlerinin karasında…
Şimdi gecelerim...
Susuşlarının sessizliğinde hayallerim...
Sessiz çığlıklar biriktiriyor yüreğim….
Akıyor gözyaşlarım...
Engel olamıyorum…..
Engel olmak istemiyorum….
Yüreğimdeki acıların belirtisidir onlar….
Onlar katıksız bir sevdanın…
İsimsiz şahitleridir…..
Dokunamam ki onlara...
Onlar, bana senden tek hatıra….

Yüreğimin en kuytu köşelerine vuruyor damlaları...
Sen anlamıyordun sevgili...
Yüreğimden akanları yağmur sanıyorsun….
Bu bir sevda…
Gözlerinin önünde…
O gün…
Neden bu kadar zordu..
Hoşça kal
Demek…
Neden…
Zordu…
Sana veda etmek…
Neden….
Titredi yüreğim…
Çünkü sen….
Sen yüreğimde..
Yüreğim avuçlarımda….
Yaşanmamış zamanlar…
Can çekişen umutlar kaldı….
Bu sevdadan geriye...
Şimdi gitmelerin ve bitmelerin mevsimi...
Yüreğimi alıp gidiyorum ben de….
Yalnızlığımı da yoldaş yapıyorum kendime...
Nereye mi…
Seni yakaladığım…
Gri günlere…
Belki..
Belki oralarda…
Bulurum yine seni..
Ve…
Sevgini…