Teyze değil TEYZANNE, anne yarısı...
Boyu 155cm ama yureği kocamandı, kolları kısacıktı ama şefkatle kucaklardı, önce benim teyzannemdi sonrada kızımındı. Gençlğini yaşayamamış, fedakarlıklara saplanıp kalmış ama hiç bir zaman karşılığını sevdikleri tarafından alamamıştı. Genç yaşta bu hayata küsüp bizleri yalnız bıraktı, vazgeçti devam etmeye mücadeleden, sanırım çok yorulmuştu artık, başa çıkamadı kötülüklerle, üst üste gelen acılara katlanamadı, bizi onsuz bıraktı...
Oysa annemin yol arkadaşıydı, akıl hocasıydı, yareniydi...İnanamadı,yıkıldı, yokluğuna alışamadı. Hep aklında aynı soru takıldı kaldı ''yanında olsaydım bunu yaparmıydı? ''
Önce ben oynadım beyaz saçlarıyla, taradım, tokalar taktım rengarenk, oyun arkadaşım oldu, ilk sırrımı onunla paylaştım,ilk erkek arkadaşımı ona söyledim. Sonra kızımın en yakın sırdaşı,oyun arkadası oldu.
Teyzannem beni hissediyorsun biliyorum, özlediğimizide görüyorsun dönülmez uzaklardan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder