Kendi kendine konuştuğunun farkında bile değildi, soğuk bir kış gecesi düşüncelerinin içinde boğuluyordu . Büyük hayallerle başlayan aşk, bir telefon mesajı ile bitivermişti. Neden olduğunu bile bilmeden, hiçbir açıklama yapmadan, gelen mesajda sadece ‘’daha fazla devam edemeyeceğim ‘’ yazıyordu. Neydi bu, neyi anlatmalıydı bu mesaj, göz pınarları yavaş yavaş ıslanırken gecenin o ayazında mendilini aradı ceplerinde, rüzgar ısırırken dudaklarını düşen damlaları sildi yanaklarından. Mendilini sıkı sıkı tuttu avuçlarında, geri koymaya gerek yoktu cebine , artık başlamıştı ağlama krizi. Bu kadar küçük düşmemeliydi, yenik düşmemeliydi bu aşk sandığı ama aslında yalan yaşanmışlar yüzünden. İçinde kopmalıydı fırtınalar, kimse görmemeli , bilmemeliydi, bu utanç verici, ayrılık şeklini. Rüzgarın dağıttığı saçları okşarken yüzünü , tek tesellisiydi yalnızlık. Kaçması gereken onu tanıyan ‘’ arkadaşlarım yoktu iyi ki yanımda ‘’ diye geçirdi içinden. Hangi bahaneyle uzaklaşırdı yanlarından, ne söyleyebilirdi ki, daha kendisi bile gelen mesajın yıkıntısı arasından sıyrılamamışken .
İskelenin ucundaydı bir anda, nasıl geldiğinin bile, farkına varmadan, deniz ve gökyüzü gri görünüyordu, dalıp gitti ufka bomboş gözlerle. Esen rüzgarla yükselen dalgalar ıslatıyordu çizmelerini ‘’ neden ‘’ diye sormalı mıyım diye geçirdi içinden. Vazgeçti sonra, ne değişecekti ki, biliyordu artık onun istemediğini, nedeninin ne olduğunun ne önemi vardı, bu saatten sonra.
Elini uzattı, çantasında aradı küçük not defterini, kalemini aradı sonra. Her hangi bir sayfayı açıp durdu, bekledi boş boş bakarak satırlara. Kime ne yazmalıydı, geride onu özleyecek, merak edecek , mesaj bırakacak ,seven birileri yoktu. O an aklından geçen tek cümleyi yazmaya çalıştı titreyen elleriyle, tüm yaşanmışlarının, hayatının özetiydi aslında, onca yıl tek cümleye sığıvermişti .
Onun, içinde bıraktığı izlerin acısını hissediyordu sadece, çantasını usulca bıraktı iskelenin kenarına, not defteri ıslanmasın diye iyice örttü üzerini. İskeleye oturdu, dalgalar gözyaşlarına arkadaşlık edercesine yüzündeydi şimdi. Son kez baktı ufka, geliyorum dercesine sıcak samimi bıraktı kendini azgın sulara.
Sabah gün doğarken çantayı gören temizlikçi buldu not defterini, sayfayı usulca araladığında , notu gördü ve anladı bir sevda ateşininde acıyla bittiğini.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder