SENSİZLİK...

Takatim kalmadı….
Bu çelişki….
Uzaklaştıkça yaklaşıyorum….
Bu yaklaşım benim harcım değil…..
Bu bitimsiz dünyadan kaçmadan evvelki
Son sözlerden çaldığım bu arzu beni sana yaklaştırıyor….
Kaçmak neyi değiştirir….
İşte karşımdasın….
İşte ellerimde ellerin….
Ve ben kaybolup gidiyorum….
Senden sonrası yokluk….
Senden öncesi yokluk….
Sen yokluk…
Ağır bir yükün…
Omuzlarımda bıraktığı yaralardan…..
Hangisine dokunsam ince bir sızı….
İnce bir kaybolmuşluk….
Bu ikincilik…
Bu yenilgi….
Bu kaybediş…
Bu çıkmaz sokaklardan…
Arta kalan duygular…
Kimsesizliğimin serzenişidir…..
Hangisinden kaçsam diğeri yakamı bırakmıyor….
Üşüyen ellerimi semaya kaldırsam bir tufan…..
Ve tufandan arta kalan bir tek sensin….
Senden arta kalan bir şey yok hayatımda…..
Ya sen varsın….
Ya da hiç….
Bırakma desem ellerimi…
Aydınlat desem gözlerimi….
Dokun desem o naif ellerinle hayatıma….
Dön desem…
Olmuyor…
Bu hayat bitti….
Büyük bir aşkla…
Ve büyük bir nefretle….
Yakın olan bi şey var….
Uzak olan kendimden….
Ölümden korkan bir şey….
Ölümü özleyen…
Ölümü öldüren bir şey….
Bir şey var….
Anlamasam da anlatamasam da…
Beni anlayan bir şey….
Bana ağlayan bi şey….
Göz yaşları içinde…
Sana doğru en masum tavrımla...
En acımasız duruşunu…
Kendinden saklayan bir şey….
Korkuyorum….
Kendimden kaçmak…
Bu kadar zor olmamalı….
Hayat devam ediyor….
Hayat bitiyor….
Ben bitiyorum…
Hayat devam ediyor….
Bu çelişkiyi çekişim niye….
Bu katlanmak değil…
Bu kader….
Bu bakımsız yüzden….
Süzülen cümleler bana ait değil….
Bu yüzsüz yüzden süzülen kelimelerin…
Hiçbiri yok benim sözlüğümde…..
Kelimelerim kayboldu…
Ben kayboldum….
Bitti….
Her şey bitti….
Hangi yöne dönsem…
İçimdeki bu ince sızı damarlarıma karışıyor….
Kanımı akıtmalıyım….
Kanımı akıtmalıyım hayata....
Bunu yapabilirim….
Bunu yapmalıyım….
Buna bana yapamazsın….
Bunu bana yapmamalısın….
En temiz duygumun….
Diz çöküp sana yalvarmasını bekliyorsan….
Bunu da yapabilirim….

Bütün duygularımı kirlettin….
Ve kirlendim….
Ve bütün kaybetmişler safında….
Tarihe geçtim….
Ve önümde sen varsın….
Değer bilmeyen…
Ve şimdi git sahte dünyanda…
Sahte insanların yasını tut….
Tutsunlar seni ellerinden….
Bir yatak macerasının ortasında….
Son sözlerin duyulsun hayata dair…..
Hıçkırıklarını tut….
Bu gözyaşları senin değil….
Bu sen değilsin….
Bu sen olamazsın….
Bu sen olmamalısın….
Bu sensin….
Seni baş başa bırakmalıyım…
Yatağınla ve arkadaşınla….
Son sözlerini duymamalıyım….
Artık acımasızım….
Hiçbir yanım acımıyor…..
Ne çok acı var….
Ne çok yalan….
Ne çok hiç’lik…..
Tarifi olmayan bu hiç’lik….
Bu terk ediliş….
Anlamını yitirinceye kadar hayatımda….
Senden önce olan “hiç” bir şey bırakmadı….
Senden sonrası boşluk….
Dolmayan bir boşluk ve dolmayacak olan….
Unutmalıyım.….
Unut diyorum kendime….
Unutmalısın….

Bir yalan gibi…..
Bir zaman gibi…..
Bir an gibi….
Bir rüya gibi unut diyorum…..
Olmuyor….
Olacak….
Olmalı….
Seni silmeliyim hayatımdan….
Senden öncekileri sildiğim gibi seni silmeliyim…..
Ne kadar büyütüyorum gözümde seni…..
Bu satırlar anlamsız aslında….
Saçmalık bunların hepsi….
Bunların hepsi beni sana çağırıyorlar…..
Tatminkar biri değilim belki ama böyle bitmemeliydi….
Yanımdayken….
Gözümün önünden kayıp gitmemeliydin….
Hayatımdan gitmemeliydin….
Yine beceremedim….
Dönüp dolaşıp sana çıkıyorum…..
Senden çıkmak istedikçe….
Dönüp dolaşıp sana çıkıyorum….
Olmuyor….
Bu sahtelik beni tatmin etmiyor….
Biraz sessizlik….
Bu bana iyi gelecek….
Sonsuz sessizlik…
Bu bana iyi gelecek…
Sessizlik….
Sonsuz sessizlik….
Sonsuz sensizlik…
Sensizlik….