Biz hiç konuşmasak da anlarız birbirimizi…
Yıllardır hep bunları söyleriz birbirimize…
Sen benim yanımda rahat edersin..
Benimle konuşmayı…
Paylaşmayı seversin…
Birlikte olduğumuzda zaman su gibi akıp gider…
Sığdıramayız zamana yapmak istediklerimizi…
Sohbet etmek ayrı bir güzellik benim için…
Herşeyi konuşabilirim seninle..
Doğadan, teknolojiden, anılardan bahsederiz birbirimize….
Hiç sıkılmayız..
Hani bazen uzun uzun konuşucunca soluklanmak ister ya insan…
Biz birimizle konuşmaya hiç doyamayız…
Özleriz birbirimizi gizlice…
Dökmeyiz bunu belki kelimelere ama biliriz ki…
O özlem hep yüreğimizde…
Bakışlarımız bile konuşur seninle gizli gizli…
Bilinmeyen bir dilde…
Bazen dudaklarımızdan dökülen...
Kelimeler değildir aslında…
Seninle yürekten konuşmalarımızda…
Sadece bakışlarımız anlatır o an…
Ne düşünür ne söylemek isteriz…
Sadece biz biliriz…
Bazen uyurken seni seyrederdim…
Öylece bakardım yüzüne…
Aklımdan seni ne kadar çok sevdiğim geçer sadece…
Hisseder gibi düşüncelerimi hemen sarılırdın bana sıkı sıkı…
O an aklıma gelebilecek kötü düşünceleri kovmak istercesine….
Kollarında olmanın verdiği rahatlıkla dalardım derin uykulara…
Biz gerçek ruh ikiziyiz seninle…
Bu sefer sessizce gidiyorum hayatından…
Daha önce hiç olmadığı kadar sessiz…
ne olur bilemiyorum ama bugün yüreğimde de derin bir sessizlik var…
Sensizliğe alışmaya çalışıyor sanki..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder