BİTTİM…

Kendimi …
Bilmediğim bir sona hazırlıyorum….
Tüm uğraşlar çabalar bunun için….
Korkuyorum neden korktuğumu bilemeden…
Ürküyorum….
Hasret çekiyorum…
Neye hasretim bilemeden…
Özlüyorum….
Ve yaşıyorum…
Ne için yaşadığımı bilemeden…
Öylesine bir hayat işte benimki….
Tek başıma…
Tüm umutlardan…
Mutluluklardan uzak….
Sürekli bir şeylerden kaçıyor….
Hissetmediğim duygular adına çaba veriyorum….
Herkesi her şeyi geride bırakarak…
Arkamı dönüp uzaklaşmak istiyorum..
Yalnız….
Çaresiz…
Yıldım artık kendimle mücadelemden…
Pes ettim…
Sensiz geçen günlerim vardı ya hani…
Hiçbir şey acıtamamıştı beni bu denli….
Yine yalnız…
Yine umutsuz…
Ve yine çaresizdim ben….
Eksiktim ama kimdim ki ben…..
Umursamıyordun bile….
Kim olduğum…
Ne olduğum….
Ne halde olduğum…
Kaçıyordum senden….
Acılarımı görme diye..
İlk günde mutluydum ben….
Onca yıldan sonra bile yine
Mutluydum….
Herkese her şeye…
Tüm yaşanmışlara rağmen….
Mutluydum….
Sonra anladım…
Senin için hiçbir şey ifade etmediğimi..
Ne kadar zor olsa da…
Senden vazgeçmeliydim…
Gecelerce….
Günlerce….
Ağladım….
Ama…
Başaramadım….
Senden bir adım dahi uzaklaşamadım…….
Ve hep bir gün…
Senin başkasına aşık olacağından korkarak yaşadım….
Hep bu sondan kaçındım….
Ve gördüm işte….
Sen başkasına aşıktın….
Ben sana sen ona….
Hayat değil mi işte…
Bu aşamadan sonra…
Bitmeliydin benim için….
Uzaklaşmalıydım…
Senden…
Çıkmalıydın hayatımdan….
Gözlerine baktıkça…
Daha çok acıyordu içim….
Senden nefret ediyorum diye….
Haykırmak istiyordum….
Gözlerine bakarak….
Sonra da saatlerce…
Omzunda hıçkıra hıçkıra ağlamak….
Sürekli düşündüm….
Beni sana çeken ne diye…..
Hiç bir şey bulamadım….
Belki de bu yüzden….
Bu kadar çok seviyordum seni….
Ve gözyaşlarımla süslediğim bu yazım senin içindi.
Artık başardın…
Ben bittim senin için….
BİTTİM…….